ระบอบการปกครองแบบสมบูรณายา...สิทธิราช

เมื่อครั้งขี่มอเตอร์ไซค์อยู่ใน “ถนนพักผ่อนจากความสัมพันธ์”

ก็ไปเจอร้านกาแฟแบบคาดไม่ถึง

“พึ่งติดป้ายได้สองวัน คุณเป็นลูกค้าคนที่สอง”

เจ้าของร้านเตรียมกาแฟให้เอง มาเสริฟให้เอง แล้วก็นั่งคุยด้วยกันซะเลย เป็นผู้หญิงอายุใกล้หกสิบปี เรียกตัวเองว่า “แม่”

“แม่” ไปทำงานอยู่ในยุโรปหลายสิบปี ตอนนี้กลับมาอยู่ที่นี่ ปลูกบ้าน วางแผนใช้ชีวิตบั้นปลายด้วยคุณภาพชีวิตสูงสุดที่จะเป็นไปได้

“แม่” เริ่มวันด้วยการทำสวน จากนั้นก็วาดรูปด้วยสีน้ำ หรือทำเครื่องประดับโดยใช้มือ เรียกว่า แฮนด์คราฟท์นั่นแหล่ะ

อยู่ในเวิร์คชอพที่สวยงาม ในบ้านหลังใหญ่

เป็นชีวิตที่ยอดเยี่ยม

“เมล็ดกาแฟเป็นของแม่ตาลน้อย ผสมกับของแม่แจ๋ม”

เมล็ดกาแฟลำปาง ชงโดยคนลำปาง ดื่มในลำปาง คลาสสิคสมบูรณ์แบบ

คุยกันไปมาอย่างเพลิดเพลินเริ่มสนิทกันก็เริ่มกล้าคุยกันมากขึ้น และในที่สุดก็เข้าเรื่องการเมือง

“แม่” ค่อนข้างจะอึดอัดในความสัมพันธ์บางอย่าง

แต่ในที่สุด “แม่” ก็ตัดบทว่า สมัยก่อนแม่เคยหนีเข้าป่า อันมาจากการเมือง เดี่ยวคุยการเมืองแล้วจะแรงส์

คุยกันอย่างเมามันออกรสออกชาติเสร็จก็ได้เวลาเช็คบิล

“ยี่สิบบาท”

นี่เป็นกาแฟเพื่อพี่น้อง กาแฟไร้ชนชั้น เป็นกาแฟคอมมิวนิสท์แน่นอน

แล้วก็ออกเดินทางต่อ เดินทางไปก็คิดไป

คงเหมือนน้าแอ๊ดคาราบาว

น้าแอ๊ดก็หนีเข้าป่าเหมือนกันสมัยนั้นน่ะ เพลงของคาราบาว ไม่มีเพลงไหนชื่นชมอเมริกาหรอก

น้าแอ๊ดก็คงอึดอัดในความสัมพันธ์บางอย่าง แต่ก็นะ น้าแอ๊ดก็เลือกใช้ฮาร์เล่ เดวิดสัน อารยธรรมเสรีชนอเมริกันเหมือนกัน

คอมมิวนิสท์แท้ๆจะเป็นการลดความแตกต่างของชนชั้น “นายทุน” กับชนชั้น “แรงงาน” ทุกคนเป็นเจ้าของทุกอย่างร่วมกัน และทุกคนเสมอภาคเท่าเทียมกัน ไม่มีความรวย ความจน ไม่มีความขาดแคลนใดๆ ทุกคนเป็นพี่น้องกัน อยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข

แต่ฮาร์เล่เดวิดสันน่ะเป็นผลพวงของทุนนิยมแหงๆอยู่แล้ว

ปัจจุบันประชาชนจำนวนมากก็อยู่ในระบอบคอมมิวนิสท์นี่แหล่ะ จะออกบ้านก็ถูกตั้งคำถาม “ไปไหน”

ถ้าตอบว่า “ไปขี่มอเตอร์ไซค์เที่ยวกับเพื่อน” แล้วทิ้งให้เมียอยู่บ้านทำกับข้าวเลี้ยงลูก เกิดเป็นความแตกต่างระหว่างชนชั้น “ท่องเที่ยว” กับชนชั้น “เฝ้าบ้าน” ขึ้นมาล่ะก็ เป็นอันว่าโอกาสจะได้ไปจะลดน้อยลงไปอย่างมาก

แต่ถ้าตอบอย่างเท่าเทียมกัน สิ่งต่างๆดำเนินไปเพื่อครอบครัวอันเป็นที่รักยิ่ง “ออกไปซื้อกับข้าวมากินกันจ๊ะ” ก็จะไปได้ง่ายขึ้นมาก

และบางครั้งเพื่อการเป็นคอมมิวนิสท์ที่มีประสิทธิภาพ “ขากลับแวะซื้อแพมเพิสให้ลูกด้วย”

หลายคนทนไม่ไหมเกิดความอึดอัดในความสัมพันธ์ที่เท่าเทียมกัน ก็กระโดดข้ามกำแพงเบอร์ลิน ข้ามจากเยอรมันตะวันออกสู่เยอรมันตะวันตกเพื่อได้พบกับอิสระเสรี ที่มาควบคู่กับทุนนิยม

เรียกให้เข้าใจง่ายๆในภาษาพื้นบ้านเรา “หนีเมียเที่ยว”

กลับบ้านเมียไม่ให้เข้าบ้านก็นอนโรงแรมได้ ระบอบทุนนิยมมีทางเลือกให้มากมาย

แต่ก็เป็นระบอบการปกครองที่สร้างความอึดอัดในความสัมพันธ์ อึดอัดเป็นอย่างยิ่ง

ในใจก็เริ่มคิด แล้วระบอบการปกครองแบบไหนล่ะที่จะทำให้ประชาชน ไม่อึดอัดในความสัมพันธ์ล่ะ

ระบอบประชาธิปไตย ก็มาคู่กับทุนนิยม ที่เป็นสัญยลักษณ์แห่งวิถีนี้ก็คืออเมริกา แต่ก็ไม่ปรากฏว่าอเมริกันชนติดอันดับประเทศที่ประชาชนมีความสุขเป็นอันดับต้นๆของโลก แล้วความสัมพันธ์ระหว่างประชาชนกับท่านผู้นำก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่นัก

ประเทศคอมมิวนิสท์ล่ะ เอาที่ตรงข้ามกันกับอเมริกาอย่างเด็ดขาดเลยก็แล้วกัน คิวบา นั่นไง

อินเตอร์เนทยังต้องแอบเล่น เหมือนประเทศถูกแช่แข็งในตู้เย็น

ชีวิตเรโทรย้อนยุคไปสามสิบ สี่สิบปีข้างหลังจากชาวบ้านเขา

หรือจะ “ระบอบชิลล์นิยม” แบบฝรั่งเศส ทำงาน 35 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ มากกว่านี้ถือว่าผิดกฎหมาย พ่วงมาด้วยวันหยุดมหาศาล แต่หาอะไรกินไม่ค่อยได้ และไปร้านอาหารต้องตามใจเจ้าของร้าน เรื่องมากไล่ออกร้าน

หรือจะแบบยุโรปส่วนใหญ่ “เหตผลธิปไตย” ทุกสิ่งเป็นไปตามหลักเหตและผล ไม่มีไสยศาสตร์ให้อ้างอิง

เวลาจะซื้อหวย ก็อ้างอิงแต่หลักสถิติ ชาตินี้ก็ไม่มีวันถูก วิญญาณถูกสูบหายไป มีชีวิตอยู่แบบเวลบีอิ้ง (well being) นับอายุที่ยืนยาวเป็นความสำเร็จ เหมือนแซนวิชที่เป็นอาหารหลัก แคลลอรี่น้อย แต่ไร้รสชาติสิ้นดี

บางทีระบอบการปกครองแบบเดิมมันคงจะล้าสมัยไปแล้วล่ะ

จะส่งจดหมาย โทรเลข เทเล็กซ์ หรือแฟกส์ มันก็ไม่เวอร์คทั้งนั้นในยุคปัจจุบัน ที่อีเมลล์ กับไลน์และ whatapp มาทดแทนด้วยความสะดวกสบายเหนือชั้น ส่งได้ทั้งตัวหนังสือ รูปและไฟล์ ด้วยความเร็วแสง

ทางเลือกเดิมๆมันตกยุคไปแล้ว เราต้องการระบอบใหม่ เราต้องการทางเลือกใหม่

ยุคสมัยปัจจุบัน อินดิวิดวลลิซึ่ม หรือยุคปัจเจคชน ผู้คนไม่ค่อยสนใจว่าใครจะเท่าเทียมหรือไม่เท่าเทียมกับใคร เพียงสนใจว่าฉันประสงค์จะทำอย่างนี้ ฉันก็จะทำอย่างนี้ ชีวิตมีทางเลือกมากมาย

คงเป็นเช่น “แม่” ที่อยู่ในแม่ตาลน้อย เลือกที่จะทำ “แฮนส์คราฟ” ตั้งแต่การทำสวน วาดรูป ทำเครื่องประดับ ไปจนถึงเลือกเมล็ดกาแฟเอง สิทธิในการใช้ฝีมือทำเป็นของฉันโดยสมบูรณ์

เป็นระบอบ “สมบูรณายาแฮนส์คราฟสิทธิราช”

คงเป็นเช่น พี่แอ๊ด ที่มีบ้านอยู่ที่เชียงใหม่ วันๆร้องรำทำเพลง ขี่ฮาร์เล่เดวิดสัน โปรโมทเครื่องดื่มคาราบาวแดง

สิทธิในการร้องเพลง ขี่ฮาร์เล่ย์ และเก็บเกี่ยวกำไรจากการขายคาราบาวแดง เป็นของฉันโดยสมบูรณ์

เป็นระบอบ “สมบูรณาฮาร์เล่ย์ ชูกำลัง ร้องเพลงให้ใครฟังสิทธิราช”

ส่วนระบอบการปกครองที่เหมาะสมกับเรา ... สิทธิในการขี่มอเตอร์ไซค์เป็นของฉันโดยสมบูรณ์

เป็นระบอบ “สมบูรณายามอเตอร์ไซค์สิทธิราช” เท่านั้น

© Copyright Red Motorcycle Publishing House Company limited, 2021. All rights reserved.

สงวนลิขสิทธ์โดย บริษัท สำนักพิมพ์มอเตอร์ไซค์สีแดง จำกัด